Achter de schermen...

Al een paar jaar geleden,
maar nog steeds doet het pijn.
Steeds meer komt het besef,
diep zit die pijn,
jouw woorden maakten mij klein.

Achter de schermen, in het onderwijs, 
ging ik door vreselijke stormen.
Achter de schermen, in het onderwijs, 
waren weinig waarden en normen.

Je hebt me beschadigd, 
met je ondoordachte woorden. 
Je hebt me beschadigd, 
je wilde alleen je eigen waarheid horen.

Alleen jij wist hoe het moest. 
Het les geven, het leren, presteren.
Jouw wil was wet. 
Ik had geen kans, ook al bleef ik vechten, ik had het nooit gered.

Achter de schermen, in het onderwijs, 
worden mensen afgeserveerd.
Achter de schermen, in het onderwijs, 
heb ik in mezelf geloven afgeleerd.

Je hebt me beschadigd
Ik wilde het achter me laten, maar het lukte me niet.
Je hebt me beschadigd
Lichaam en geest gebroken, zoveel verdriet.

Moet dit voor kinderen het voorbeeld zijn?
Iemand breken? Iemand diep in zijn hart steken?
Jammer dat het zo moest gaan
Jammer dat ik niet meer voor de kleuterklas zal staan.

Maar ik ga het afsluiten, dit hoofdstuk, jouw handelen.
En met hart en ziel mijn eigen pad bewandelen.

Het helpt me om dat wat ik heb meegemaakt in mijn leven op papier te zetten. Helaas heb ik een nare ervaring meegemaakt in het onderwijs. Dit is mijn persoonlijke ervaring. Natuurlijk heeft het onderwijs ook veel leuke, positieve dingen. Maar helaas heb ik er een nare nasmaak aan overgehouden. En helpt dit me om het te verwerken.