Gaypride! 2 jaar geleden liepen mijn vriendin en ik op deze dag in Amsterdam. Ik hou van de Gaypride. Wat een superfeest is dat! Je houdt ervan of je houdt er niet van. Er zijn mensen die moeten er niks van hebben en je hebt mensen die het niet gek genoeg kan.

Ik hou ook van de stad Amsterdam. Altijd als ik daar kom kijk ik weer mijn ogen uit. Vooral de herenhuizen, de grachten, het vondelpark, ik vind het prachtig. Ik weet het niet precies waarom, maar ik heb er iets mee. Altijd als ik daar uit de trein stap en vanuit Amsterdam Centraal de stad in loop, krijg ik een soort magisch gevoel over me heen, vooral met de Gaypride! Overal zie je dan de regenboogkleuren, prachtig! 

Waar ik vooral van hou tijdens de Gaypride, is de sfeer die er hangt. Je voelt de saamhorigheid, terwijl je elkaar helemaal niet kent. Maar iedereen hoort erbij! Vaak staan wij dan ook langs de grachten. Mensen lachen en praten met je. Je drinkt een drankje en danst op de muziek. En voordat je het in de gaten hebt sta je ineens ook op een boot langs de gracht met onbekende mensen, mee te zingen en te dansen! Geweldig! Niemand wordt raar aangekeken, iedereen mag zichzelf zijn! En dat is natuurlijk ook waar het om draait tijdens de Gaypride. Het is niet alleen voor mensen die Gay zijn, het is voor iedereen!

Er zijn mensen die het vooral vervelend vinden dat er bv mensen alleen in hun string op een boot staan. Dat zou ik ook zeker niet doen, maar het stoort me niet. Als iemand zich daar goed bij voelt, lekker doen denk ik dan!

Jammer dat het al 2 jaar niet door kan gaan. Maar door mijn burn-out, gaat het nu toch niet lukken. Alleen al even een uurtje over de markt is bijna teveel. Dan moet ik daarna sowieso wel weer een uur op bed liggen. De normale dingen die je normaal gesproken gewoon kan doen, zijn nu niet meer zo vanzelfsprekend. Een dagje uit, shoppen, werken, overal moet ik nu bij nadenken. Want bv een dagje uit gaat niet. Ik ben nu al heel blij met alleen een etentje of even naar de film met de kids of zo. Ik kan bijna jaloers worden op mensen die dagjes uit gaan of gewoon kunnen werken. Ik moet overal de juiste balans in zoeken. Maar goed.... Ik probeer vooral te denken aan alles wat ik nu wel weer kan. Want het kan altijd erger, maar ja, dat van jezelf voel je natuurlijk het meest.

Tijdens mijn burn-out vind ik wel echt mezelf terug. Ik hoorde mensen wel eens zeggen, dat ze tijd voor zichzelf nodig hadden om zichzelf terug te vinden. Ik begreep dat nooit zo goed. Hoe vind je dan jezelf terug? Waar moet je zoeken? Maar nu begrijp ik het! Stukje bij beetje vind ik mezelf terug. Het kind in mij komt weer tevoorschijn. Mijn psycholoog vroeg mij eens, 'Wat vind je leuk om te doen?' Ik kon er niet eens een antwoord op geven. Erg toch eigenlijk... Zo was ik mezelf langzaam steeds meer kwijtgeraakt.

En het mooie met de Gaypride is, daar kun je helemaal jezelf zijn! Ook al wil je daar in alleen een string rondlopen dan is dat prima! Tijdens de Gaypride durf ik mezelf te zijn! Ik hou van zingen, dansen, springen, lachen, verkleden, gek doen! En totaal niet interessant wat een ander daar van vindt. Tijdens de Gaypride hebben ze geen oordeel over je, er is saamhorigheid, gemoedelijkheid, gezelligheid en vooral magie en liefde! Dat is waarom ik hou van de Gaypride!

Hopelijk komt er een dag dat die saamhorigheid en liefde elke dag overal voelbaar is. En zodra ik mijn energie terugheb zal ik helemaal mezelf zijn. Niet alleen tijdens de Gaypride, nee, ik ben mezelf elke dag! ❤️🌈