Toerist in eigen land. 🇱🇺

Afgelopen weekend ben ik voor het eerst weer, sinds 2 jaar, een dagje weg geweest. Echt een hele dag. 's Morgens op tijd met de trein heen en' s avonds rond 10 uur weer thuis. Een hele dag met mijn lieve vriendin naar Utrecht. Geloof mij, als je van zo diep komt als mij, is dat een hele opgave. Maar om er achter te komen waar mijn grenzen liggen, moet ik zo af en toe die grenzen opzoeken. En ja, dat is eng, spannend, maar ook iets om naar uit te kijken.

Eindelijk weer een dagje weg. Lekker een hele dag erop uit! Ik ging al weer 's middags een paar uurtjes weg, bv naar de dierentuin. Of lekker uit eten. Ik ben zelfs al weer met het openbaar vervoer naar Groningen geweest. Of naar een feestje' s avonds. Zo probeer ik steeds een beetje meer mijn grenzen te verleggen. Maar echt een hele dag weg, dat is echt meer dan 2 jaar geleden. 

De dag na dit dagje uit was ik erg moe, overal spierpijn en soms een beetje het bekende angstige, paniekerige gevoel. Maar daar kan ik inmiddels mee handelen. Rustig blijven, dan zakt het ook weer weg. Ik weet nu dat, dat mijn 'batterij' is die sneller leeg is dan bij een ander.

Maar vooral ben ik trots op mezelf! Het is me gelukt! 2 jaar geleden of zelfs 1 jaar geleden dacht ik echt dit gaat me nooit meer lukken. Maar het is me wel gelukt! De dag er na lag ik voor pampus, maar dat geeft niet. Ik heb een superleuke dag gehad met mijn leuke vriendin in een superleuke, mooie stad!

We hebben heerlijk samen de toerist uitgehangen in eigen land! Heerlijk lunchen, de stad bewonderen met zijn prachtige oude gebouwen en grachten, terrasjes pakken, enz. Ja, het is november, maar de terrasjes zaten vol.

Af en toe voelden we ons even weer 16. Zo gingen we in oude kerken foto's maken. Ook gingen we een foto maken op de trap van de preekstoel. Zo'n verhoging waar de pastoor vroeger wel eens zijn verhaal deed. Al snel voelde en zag ik de ogen op ons gericht van een priester of pastoor. Ik zag hem al op ons aflopen, snel zijn we de kerk weer uitgewandeld. Maar we hadden een foto! Haha! Toch bijzonder dat, dat ontzag voor een pastoor er nog zo in zit. Vanaf kinds af aan er ingeprent. We hebben wel heerlijk gelachen, 2 meiden van in de 40, voelden zich even weer 2 pubers.

We waren trouwens niet de enigen die zich even weer jong voelden. We kwamen buiten bij het restaurant waar we gingen eten een groep oudere vrouwen tegen. Ze hadden behoorlijk veel lawaai en zo te zien al wel een paar borrels op. Buiten voor het restaurant waren ze kortingsbonnen voor het eten van het restaurant daar aan het uitdelen. Voor de grap zeiden we of ze toevallig nog een bonnetje over hadden. Nee, zeiden ze, want we zagen er niet Nederlands uit! Ja, dat zeiden ze echt, we zagen er niet Nederlands uit! We hebben elkaar aangekeken en hard gelachen! Ik met mijn blonde haren, blauwe ogen, behoorlijk lichte huid, zag er niet Nederlands uit. Ik heb het maar opgevat als een compliment, we zien er gewoon heel erg werelds uit! Mijn vriendin heeft donker haar, donkere ogen en een iets getintere huid dan mij, dus ja, heel misschien kan zij nog doorgaan als Turks of Marokkaans of zo. En ik had mijn Peaky Blinders pet op, zo'n pet van de jaren 20 stijl, dus tja, misschien zagen ze mij aan als een Engelse of Iers of zoiets, haha!

Later in het restaurant zat één van die vrouwen al aan de computer waar het personeel alle reserveringen in had staan. En aan de tafel hadden ze weer heel veel lawaai. Even later zagen we ze niet meer zitten, waarschijnlijk kregen ze hun eigen zaaltje, want die had je daar ook.... En dan hebben ze het soms over de jeugd, maar de ouderen kunnen er ook wat van!😄

Al met al was het een erg leuke dag, erg veel gelachen en veel gezien! Niet alleen toeristen in eigen land, nee, blijkbaar ook 2 vrouwen van de wereld!😉😄🌍