Vorige week was mijn dochter jarig. 16 is ze geworden. Jeetje, wat gaat dat snel. Het voelt als de dag van gisteren dat ze is geboren. En wat was het een helse bevalling! Vreselijk! Ze zeggen dat als de baby er eenmaal is, je de hele bevalling vergeet. Nou, daar hoor ik niet bij! 2 dagen lang heb ik in de weeën gelegen, ik heb gehuild, geschreeuwd, half van de wereld geweest door zo'n spuit die de scherpe randjes er af haalt, mijn man vervloekt (terwijl hij ook machteloos was en zijn best deed natuurlijk) en geschreeuwd: 'Ik doe dit nooit meer!' Maar gelukkig is het allemaal goed gekomen. Inmiddels is ze dus 16.

Als moeder droom je wel eens over je kinderen, over hoe ze er later uit zien en wat voor types het worden. Zo ook over je dochter haar 16e verjaardag, sweet sixteen! Hoe ze dan zal zijn. En je hebt een beeld voor je, een poppig meisje, haren mooi in de krul, roze ballonnen, glitters, enz. Zo droom je als je dochter een jaar of 2 is. Tenminste, ik wel.

Maar als ik kijk naar mezelf toen ik 16 was, was ik niet zo'n poppig, sweet 16-meisje. Ik was ook geen vreselijke, moeilijke puber, maar ik had wel mijn eigen ideeën. Zoals bv over kleding. Dat 'truttige' gedoe was niet echt mijn ding. En als ik nu naar mijn dochter kijk, heeft zij dat bijna helemaal niet. Ze heeft echt haar eigen ideeën, weet wat ze wil, gaat haar eigen weg, heeft haar eigen smaak, enz. Wat ik superknap vind van haar! Ze laat zich niet snel beïnvloeden, volgt echt haar eigen 'kop'.

Ze is dus geen 'sweet 16-meisje'. Jurken en rokken moet ze niks van hebben, lang haar vindt ze niks, make - up draagt ze niet veel, het interesseert haar weinig. Ze heeft echt haar eigen stijl. Met alles eigenlijk. En ik moet zeggen, ik vind dat heel goed van haar, ik ben dan ook supertrots op haar! Hoe ze helemaal zichzelf durft te zijn, echt haar eigen persoontje ontwikkeld.

Maar als 16 - jarige wil je natuurlijk wel een feestje geven. Daarom vroeg ik haar wat ze graag wilde voor haar 16e verjaardag. Nou, ze hoefde geen groot feest. Geen mega groot sweet 16 party! Ze is inderdaad niet van de grote feesten. Hoeft ook niet, maar wat gingen we dan wel doen? Een High Tea leek haar wel wat, eten is altijd goed natuurlijk. En als verrassing hadden we voor haar een kaartje geregeld voor Halloween Darknight. Een soort spooktocht in het park in de stad. Ze houdt namelijk van griezelen. Ik iets minder.... Maar ja, voor je dochter doe je dat, dan ga je mee. Het viel gelukkig wel mee. Mijn dochter vond het leuk met paps en mams op stap, maar die Dark Night viel haar toch wel tegen. 'Mama', zei ze, ' Volgend jaar gaan we naar Walibi Fright Night'.... Slik..... euhm... ja, oke.... Tja, je moet wat over hebben voor je kids.

Ook wilde ze graag een feestje met een paar vriendinnen bij ons in de kroeg. Maarrrr, zei dochterlief, 'We willen natuurlijk wel graag drank erbij! Wijn of bier of zo.'  'Huh, drank?' zei ik. 'Ja' , zegt dochterlief, 'ik ben fucking 16 ja!'

O ja, ze is nu echt 16. Nu moest ik als moeder echt wel even wennen aan het idee dat ze alcoholische drankjes wilden gaan drinken. Maar ik dronk af en toe ook wel op mijn 16e... Op deze leeftijd krijg je dat...maar ik weet ook hoe het soms mis ging met die drankjes. Maar ja, het kleine meisje wordt nu toch echt groot! En hoe vaak je ze ook waarschuwt, ze gaan toch grenzen opzoeken. Dan maar liever bij ons in de kroeg.

Dus ja, alcoholische drankjes moesten er komen. Wel met goed overleg natuurlijk. Dusss...

Niks geen sweet sixteen! Fucking zestien ja!