Een lange hobbelweg

Vroeger als puber logeerde ik regelmatig bij vrienden. Als ik dan de volgende dag naar school moest fietsen, moest ik langs een lang kanaal fietsen. Een hele lange weg, er leek geen einde aan te komen. Soms fietsten er vrienden mee, dan had je nog een beetje aanspraak, maar soms ook alleen. Fietsen was al geen hobby van me en dan ook nog over die ellendige lange weg. En als je dan eindelijk voorbij het kanaal was, was je er nog niet. Want dan moest je nog een heel stuk fietsen. Ik ben er later nooit meer langs gefietst.

In het weekend werkten we in de tuinbouw. Dan moest je al vroeg beginnen. Als ik dan bij vrienden had gelogeerd zaten we om 6:15 op de fiets. Ook als het hondenweer was. Zwoegend tegen de wind in, harde regendruppels en de kou striemden in je gezicht, maar we fietsten dapper door. Door weer en wind, met veel frisse tegenzin. Mopperend en chagrijnig. Maar als ik nu terugkijk was het wel een mooie tijd.

Ik denk regelmatig terug aan die barre fietstochten. Het doet me denken aan de weg die ik nu afleg. Ook nu heb ik nog steeds periodes waarin ik door weer en wind moet. Veel hobbels die ik tegen kom. Hindernissen die ik moet overwinnen. Ik dacht dat ik er bijna was. Dat ik die ellendige burn-out had overwonnen. Maar helaas, eind vorig jaar kreeg ik een zware terugval. Zo vreselijk frustrerend en eng. Bang voor de paniek, de pijn, de angst, maar ook vooral de leegte, het niets voelen.. . niet te doen... Dus toch maar weer aan de medicatie. Gelukkig gaat het nu weer de goede kant op. En ik kom er zeker... maar wel met veel hobbels onderweg. Het is een lange hobbelweg....

Een paar jaar geleden deed ik wel eens mee met zo'n mudrun. Waarbij je al hardlopend allerlei hindernissen tegenkomt. En soms dacht ik bij een hindernis, o jee, als me dit maar gaat lukken. Maar het lukte me elke keer. Ik overwon elke hindernis. Zo probeer ik ook nu elke hindernis, elke hobbel te overwinnen. Wel met hulp, maar uiteindelijk moet ik het alleen doen. En het lukt me tot nu toe elke keer. Het zal nog zeker veel tijd nodig hebben, maar uiteindelijk overwin ik ook deze lange hobbelweg.