Man met hamer.

Ja hoor, daar was ie weer.

De man met hamer

Voor de zoveelste keer.

Ik word zo moe, 

zo moe van die man. 

Maar daar trekt hij zich niks van an.

Yep, daar kwam ie weer voorbij.

En telkens zonder 

gebruiksaanwijzing erbij.

Gelukkig slaat ie steeds 

iets minder zacht. 

Maar nog steeds hard genoeg en 

haalt ie me weer uit mijn kracht.

Mijn huis mag hij voortaan 

wel overslaan. 

Maar blijkbaar komt hij nog 

steeds graag even aan. 

Ik zal hem toch maar moeten accepteren,

Maar hoe kan ik dat leren?

Misschien moet ik hem eens bellen,

Dan kan hij het me vertellen. 

Ach, laat hem ook maar komen dan.

Maar niet te vaak, beste man.

Helaas kom ik toch niet van hem af.

Al voelt zijn komst wel als een straf.

Maar hij kan me toch niet loslaten.

Misschien kunnen we samen even praten.

Wie weet kan ik dan eerst roepen stop!

Voordat ie weer keihard slaat op mijn kop. 

Ik zal eens vragen, neem ipv die hamer,

 een kussen mee. 

En kunnen we daarna gezellig samen

aan een bakkie thee...of twee…